χιλωτήρας

ο / χιλωτήρ, -ῆρος, ΝΜΑ

σάκος με την τροφή τών υποζυγίων, ο οποίος κρεμιέται από τον λαιμό τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χιλῶ + κατάλ. -τήρ*].